cedentes
Discretiva
cedentes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cēdentēs
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cēdentēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii cēdēns |
cēdentēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii cēdēns |
cēdentēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii cēdēns |
cēdentēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii cēdēns |
cēdentēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii cēdēns |
cēdentēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii cēdēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /keːˈdenteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cē·den·tēs — morphologica: ced-ent-es
cedentes
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cedentes | forma pluralis | adiectivi cedente |
cedentes | forma pluralis | substantivi cedente |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [θeˈðen̪tes], [seˈðen̪tes] - Syllabificatio phonetica: ce·den·tes — morphologica: cedent-es