cessatura

Discretiva

cessatura dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

cessātūra

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cessātūra	casus nominativus singularis · genus femininum	participii cessātūrus
cessātūra	casus vocativus singularis · genus femininum	participii cessātūrus
cessātūra	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii cessātūrus
cessātūra	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii cessātūrus
cessātūra	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii cessātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kessaːˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sā·tū·ra — morphologica: cessat-ur-a

cessātūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cessātūrā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii cessātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kessaːˈtuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sā·tū·rā — morphologica: cessat-ur-a

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Dicunt, ut scis, Stoici nostri duo esse in rerum natura, ex quibus omnia fiant, causam et materiam. Materia iacet iners, res ad omnia parata, cessatura, si nemo moveat. Causa autem, id est ratio, materiam format et quocumque vult versat, ex illa varia opera producit. Esse ergo debet, unde fiat aliquid, deinde a quo fiat. Hoc causa est, illud materia. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae