Discretiva

  coccineas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
coccineās casus accusativus pluralis · genus femininum adiectivi coccineus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kokˈkine.aːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: coc·ci·ne·ās — morphologica: coccine-as

Loci

+/-
Q. Septimius Florens Tertullianus
ca. 150-230
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

  • Exciderat illi, cum universa nasci iuberet, purpureas et coccineas oves mandare: Deus et ipsarum vestium officinas commentus, quae leves et exiles solo pretio graves essent; —De cultu feminarum Tertulliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - De cultu feminarum. (The Latin Library): Liber secundus. Capitulum X — coccineas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: coccineas.