coccineo
Discretiva
coccineo dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
coccineō | casus dativus singularis · genus masculinum | adiectivi coccineus |
coccineō | casus ablativus singularis · genus masculinum | adiectivi coccineus |
coccineō | casus dativus singularis · genus neutrum | adiectivi coccineus |
coccineō | casus ablativus singularis · genus neutrum | adiectivi coccineus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /kokˈkine.oː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: coc·ci·neō — morphologica: ruf-o
Loci +/-
Petronius Arbiter ca. 14-66 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XXXII. — coccineo
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: coccineo.