cognoscere
Discretiva
|
cognoscere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| cōgnōscere | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | cōgnōscō (cōgnōscere) |
| cōgnōscere | —
|
praesens | activa | infinitivus | cōgnōscō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /koːgˈnoːs.ke.re/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōg·nōs·ce·re — morphologica: co-gnosc-ere
