colligamus

Discretiva

colligamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
colligāmus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	colligō (colligāre)
colligāmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	colligō (colligere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kol.liˈgaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: col·li·gā·mus — morphologica: col-lig-amus

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quia nos posse non credimus. Immo mehercules aliud est in re: vitia nostra quia amamus, defendimus et malumus excusare illa quam excutere. Satis natura homini dedit roboris, si illo utamur, si vires nostras colligamus ac totas pro nobis, certe non contra nos concitemus. Nolle in causa est, non posse praetenditur. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

Latinitas postclassica

saec. VI.

• Sint enim eiusmodi harmonicae medietatis termini quorum extimi dupli sint, et rursus alia huiusmodi dispositio quorum extimi tripli. Senarius igitur ad ternarium duplus est. Idem autem in alia dispositione, senarius ad binarium triplus. Horum igitur si differentias colligamus et ad se invicem comparemus, epitrita proportio colligitur, unde diatessaron symphonia resonabit. —De arithmetica Boetii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Unde et calamistrati appellantur qui comam torquent. Clavis dicta quod claudat et aperiat. Catenatum, quod capiendo teneat. Horologia, quod ibi horas legamus, id est colligamus; est enim in solariis positum, ubi a clavo per lineas currit umbra, ut quamcumque diei horam ostendat. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis