Discretiva

  communicanda dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

commūnicanda +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
commūnicanda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi commūnicandus
commūnicanda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi commūnicandus
commūnicanda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi commūnicandus
commūnicanda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi commūnicandus
commūnicanda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi commūnicandus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /kom.muːniˈkan.da/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·can·da — morphologica: com-munic-and-a

commūnicandā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
commūnicandā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi commūnicandus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /kom.muːniˈkan.daː/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·can·dā — morphologica: com-munic-and-a

Loci +/-

M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (60 a.C.n. / 694 a.u.)

  • Denique etiam illud debes cogitare, non te tibi soli gloriam quaerere; quod si esset, tamen non negligeres, praesertim cum amplissimis monumentis consecrare voluisses memoriam nominis tui; sed ea est tibi communicanda mecum, prodenda liberis nostris: in quo cavendum est, ne, si negligentior fueris, non solum tibi parum consuluisse, sed etiam tuis invidisse videaris. —Epistolae ad Quintum fratrem Ciceronis [1][2]

class.

  • Ibi relicta classe decem navibus expeditis sinum Maliacum intravere ad conloquendum cum Aetolis de ratione gerendi belli. Pyrrhias Aetolus princeps legationis eius fuit quae ad communicanda consilia Heracleam cum rege et cum Romano legato venit. petitum ex foedere ab Attalo est ut mille milites mitteret; tantum enim numerum bellum gerentibus adversus Philippum debebat. id negatum Aetolis, quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire, quo tempore Philippo circa Pergamum urente sacra profanaque abstrahere eum inde respectu rerum suarum potuissent. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • Itaque militant vobiscum, pro imperio vestro sanguinem fundunt, qui superbe habiti rebellassent. Non est diuturna possessio, in quam gladio inducimur; beneficiorum gratia sempiterna est. Si habere Asiam, non transire volumus, cum his communicanda est nostra clementia: horum fides stabile et aeternum faciet imperium. Et sane plus habemus quam capimus. Insatiabilis autem avaritiae est adhuc implere velle, quod iam circumfluit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Quintum fratrem. (The Latin Library): Liber primus. Ep. XV. [44] — communicanda
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: communicanda.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXI, caput 46, [2] — communicanda
  4. 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VIII. Capitulum VIII, [12] — communicanda