commutabatur

Discretiva

commutabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtābātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːtaːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·bā·tur — morphologica: com-mut-abatur