Latine +/-

commūtātē +/-

Appellatio +/-

 API: /kommuːˈtaːteː/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tē — morphologica: com-mut-ate

Notatio +/-

commūtātus

Adverbium +/-

commūtātē

  1. Mutato modo.

Dictiones collatae +/-

Antonyma · contraria

  1. Eodem modo.

Translationes +/-

Discretiva

  commutate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

commūtāte +/-

Proprietates grammaticales1 +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
commūtāte secunda pluralis praesens activa imperativus commūtō (commūtāre)
Appellatio +/-
 API: /kommuːˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·te — morphologica: com-mut-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma Modus flexurae originis
commūtāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii commūtātus
Appellatio +/-
 API: /kommuːˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·te — morphologica: com-mutat-e

Italice +/-

commutate +/-

Proprietates grammaticales1 +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
commutate secunda pluralis
activa imperativus commutare
commutate secunda pluralis praesens activa indicativus commutare
Appellatio +/-
 API: /kommuˈtate/
Syllabificatio phonetica: com·mu·ta·te — morphologica: com-mut-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma Modus flexurae originis
commutate forma pluralis · genus femininum participii commutato
Appellatio +/-
 API: /kommuˈtate/
Syllabificatio phonetica: com·mu·ta·te — morphologica: com-mutat-e