commutaveramus

Discretiva

commutaveramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtāverāmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːtaːweˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·ve·rā·mus — morphologica: com-mutav-eramus