commutaverat

Discretiva

commutaverat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtāverat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːwerat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·ve·rat — morphologica: com-mutav-erat