commutaverim

Discretiva

commutaverim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtāverim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːwerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·ve·rim — morphologica: com-mutav-erim