commutavit

Discretiva

commutavit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·vit — morphologica: com-mutav-it