componitote

Discretiva

componitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
compōnitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	compōnō (compōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kompoːniˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·pō·ni·tō·te — morphologica: com-pon-itote