composuero

Discretiva

composuero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
composuerō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	compōnō (compōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kompoˈsueroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·po·su·e·rō — morphologica: com-posu-ero