Discretiva

  conferebantur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnferēbantur tertia pluralis imperfectum passiva indicativus cōnferō (cōnferre)

Appellatio +/-

 API: /koːnfereːˈbantur/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fe·rē·ban·tur — morphologica: con-fer-ebantur

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • dicta est et in Zeu<g>mate Apamea, ex qua orientem petentes excipit oppidum Caphrena munitum, quondam stadiorum LXX amplitudine et satraparum regia appellatum, quo tributa conferebantur, nunc in arcem redactum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 30, [119] — conferebantur
  2. Vicicitatio: conferebantur.