confertote

Discretiva

confertote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfertōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	cōnferō (cōnferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnferˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fer·tō·te — morphologica: con-fer-tote