confugerim

Discretiva

confugerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfūgerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfuːgerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fū·ge·rim — morphologica: con-fug-erim