Discretiva

  confugerit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnfūgerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus cōnfugiō (cōnfugere)
cōnfūgerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /koːnˈfuːgerit/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fū·ge·rit — morphologica: con-fug-erit