confugiebatur

Discretiva

confugiebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfugiēbātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnfugieːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·ē·bā·tur — morphologica: con-fugi-ebatur