confugies

Discretiva

confugies dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfugiēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfugieːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·ēs — morphologica: con-fugi-es