confugitu

Discretiva

confugitu dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
cōnfugitū	—	—	—	supinum­	ablativo	cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfugituː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tū — morphologica: con-fugit-u