confugitur

Discretiva

confugitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfugitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfugitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tur — morphologica: con-fug-itur