confugitura
Discretiva
confugitura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cōnfugitūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnfugitūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
cōnfugitūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
cōnfugitūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
cōnfugitūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
cōnfugitūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnfugiˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tū·ra — morphologica: con-fugit-ur-a
cōnfugitūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnfugitūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnfugiˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tū·rā — morphologica: con-fugit-ur-a