coniuncturum
Discretiva
coniuncturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
coniūnctūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii coniūnctūrus |
coniūnctūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii coniūnctūrus |
coniūnctūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii coniūnctūrus |
coniūnctūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii coniūnctūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /kon.juːnkˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·iūnc·tū·rum — morphologica: con-iunct-ur-um
Usus +/-
Latinitas nova
Loci +/-
M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro Murena oratio. (The Latin Library): 15 [32] — coniuncturum
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: coniuncturum.