Discretiva

  conorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
cōnōrum casus genitivus pluralis substantivi cōnus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /koːˈnoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cō·nō·rum — morphologica: con-orum

Usus

+/-
Latinitas nova

saec. XVI.

  • Sed si propositum sit facere speculum, quod procul comburat, qualem fecisse Galenus narrat Archimedem, qui hostium triremes deusserit: manifestum est specula seu a parabole sumpta fuerint, seu a circulo ac sphaera, maxima esse oportere, id est, proportiones maximarum sphaerarum, aut conorum maximorum, parabolis partem non tamen maximam. —De subtilitate Hieronymi Cardani (1501-1576). Liber quartus. De Luce et Lumine. Speculum quod occulta revalet.