constans

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkoːnstaːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·s·tāns — morphologica: con-stans

Notatio

← Latine: cōnstō (cōnstāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnstāns	—	praesens	activa	participium	cōnstō (cōnstāre)

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: persistent (en), firm (en), constant (en) Germanice: beständig (de), fest stehend (de), konstant (de)

Nomen adiectivum

cōnst|āns, -āns, -āns

1. (De rebus et rerum hominumve statu vel condicione) stabilis, firmus, immutabilis.
2. Qui secum ipse congruit.

Declinatio

constans comparativus	dilatare ▼

constans comparativus	collabi ▲

constans superlativus	dilatare ▼

constans superlativus	collabi ▲

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

Amor simplex, callidus;

rufus Amor, pallidus;

truculens in omnibus,

Amor est placabilis,

constans et instabilis. —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina amatoria, 87, 5. fl.1230)

Translationes

Stabilis, firmus, immutabilis	dilatare ▼

Stabilis, firmus, immutabilis	collabi ▲

Anglice: firm (en), stable (en), constant (en) Germanice: fest stehend (de), stabil (de), unwandelbar (de), konstant (de)

Qui secum ipse congruit	dilatare ▼

Qui secum ipse congruit	collabi ▲

Anglice: steadfast (en), resolute (en) Germanice: beständig (de), charakterfest (de), verlässlich (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nam ut vera et falsa, ut consequentia et contraria sua sponte, non aliena iudicantur, sic constans et perpetua ratio vitae, quae virtus est, itemque inconstantia, quod est vitium, sua natura probabitur; nos ingenia iudicemus non item? —De legibus Ciceronis