constructum
Discretiva
|
constructum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| cōnstrūctum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | cōnstruō (cōnstruere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cōnstrūctum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii cōnstrūctus |
| cōnstrūctum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii cōnstrūctus |
| cōnstrūctum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii cōnstrūctus |
| cōnstrūctum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii cōnstrūctus |
| cōnstrūctum | casus accusativus singularis | substantivi cōnstrūctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /koːnsˈtruːktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·strūc·tum — morphologica: con-struct-um
