constructura
Discretiva
constructura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cōnstrūctūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnstrūctūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii cōnstrūctūrus |
cōnstrūctūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii cōnstrūctūrus |
cōnstrūctūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii cōnstrūctūrus |
cōnstrūctūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii cōnstrūctūrus |
cōnstrūctūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii cōnstrūctūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnstruːkˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·strūc·tū·ra — morphologica: con-struct-ur-a
cōnstrūctūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnstrūctūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii cōnstrūctūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnstruːkˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·strūc·tū·rā — morphologica: con-struct-ur-a