Discretiva

  consumat dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

cōnsūmat

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnsūmat tertia singularis praesens activa coniunctivus cōnsūmō (cōnsūmere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /koːnˈsuːmat/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·sū·mat — morphologica: con-sum-at

consumat

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
consumat
perfectum
participium consuma
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /konsuˈmat/
Syllabificatio phonetica: con·su·mat — morphologica: con-sum-at

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Est etiam circa naturalia vitium, nimia profusio seminis; quod sine venere, sine nocturnis imaginibus sic fertur, ut interposito spatio tabe hominem consumat. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XXVIII. [[1] ] — consumat
  2. Vicicitatio: consumat.