Discretiva

  consumendis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
cōnsūmendīs casus dativus pluralis gerundivi cōnsūmendus
cōnsūmendīs casus ablativus pluralis gerundivi cōnsūmendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /koːnsuːˈmendiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·sū·men·dīs — morphologica: con-sum-end-is

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • e nigra fico candidi cauliculi inlinuntur furunculis, muris aranei morsibus cum cera. cinis earum e foliis gangraenis consumendisque quae excresc<a>nt. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIII, cap. 63, [119] — consumendisque
  2. Vicicitatio: consumendisque.