Discretiva

  consumunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnsūmunt tertia pluralis praesens activa indicativus cōnsūmō (cōnsūmere)

Appellatio +/-

 API: /koːnˈsuːmunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·sū·munt — morphologica: con-sum-unt

Loci +/-

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Misy quoque et galla, si paribus portionibus misceantur, corpus consumunt; eaque vel arida inspergere licet vel excepta cadmia inlinere. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • nucleus commanducatus dentium dolorem sedat, item intertrigines et ambusta. inmaturae ex <i>is <ex> aceto potae lienem consumunt; eaedem crematae et aceto salso extinctae menses sistunt vulvasque procidentes fotu. omnis capillos denigrat. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, XXII. [[1] ] — consumunt
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: consumunt.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 5, [10] — consumunt