contraham

Discretiva

contraham dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
contraham	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	contrahō (contrahere)
contraham	prima singularis	futurum	activa	indicativus	contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkon.tra.ham/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tra·ham — morphologica: con-trah-am

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quare autem unum sit bonum, quod honestum, dicam, quoniam parum me exsecutum priore epistula iudicas magisque hanc rem tibi laudatam quam probatam putas, et in artum, quae dicta sunt, contraham. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• Ergo, ut breviter contraham summam, ducuntur argumenta a personis, causis, locis, tempore (cuius tres partes diximus, praecedens, coniunctum, insequens), facultatibus (quibus instrumentum subiecimus), modo (id est, ut quidque sit factum), finitione, genere, specie, differentibus, propriis, remotione, divisione, initio, incrementis, summa, similibus, dissimilibus, pugnantibus, consequentibus, efficientibus, effectis, eventis, comparatione, quae in plures diducitur species. —Institutio oratoria Quintiliani