contrahamus

Discretiva

contrahamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
contrahāmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kon.traˈhaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tra·hā·mus — morphologica: con-trah-amus

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.  (1583 p.C.n.)

• In plurimis enim inducentibus patet, quemadmodum sensus, quo magis est angustus, eo perspicacior. Unde a debilitate motus ab obiecto et debilitate sensus ab organo ad oculos perstringendos compellimur, ut pupillae aciem contrahamus in angustum. Mitto quod aquilae nobis, serpentes aquilis acutius intuentur. —Ars reminescendi, Triginta sigilli, Sigillus sigillorum Iordani Bruni