Discretiva

  contrahebant dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contrahēbant tertia pluralis imperfectum activa indicativus contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.traˈheːbant/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·tra·hē·bant — morphologica: con-trah-ebant

Loci

+/-
Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Et illo quidem die victores direptis hostium castris cum magna praeda in sua reverterunt; postero die spoliabant caesorum corpora et captivos contrahebant. legati ab Thyatira et Magnesia ab Sipylo ad dedendas urbes venerunt. Antiochus cum paucis fugiens, in ipso itinere pluribus congregantibus se, modica manu armatorum media ferme nocte Sardis concessit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVII, caput 44, [4] — contrahebant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: contrahebant.