Discretiva

  contrahis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contrahis secunda singularis praesens activa indicativus contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkon.tra.his/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·tra·his — morphologica: con-trah-is

Loci

+/-
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quid suspiras, aut quis tibi, demens, horum malorum prebuit materiam? Nempe animus ipse tuus, quem puduit tam diu nature sue legibus parere quique frenum non fregisse credidit servitutem. Is modo te raptat violentus, et, nisi habenas contrahis, precipitaturus in mortem. —Secretum Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Secretum. (Universitas Turicensis): Liber secundus. — contrahis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: contrahis.