convenitote

Discretiva

convenitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
convenītōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	conveniō (convenīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /konweniːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·ve·nī·tō·te — morphologica: con-ven-itote