conventum
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /konˈwentum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·ven·tum — morphologica: con-vent-um
Nomen substantivum
+/-convent|um, -i neut.
- Conventio, quod inter aliquos convenit, quod iam ita iustum putatur.
Declinatio
+/-| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | conventum | conventa | I |
| gen. | conventī | conventōrum | II |
| dat. | conventō | conventīs | III |
| acc. | conventum | conventa | IV |
| abl. | conventō | conventīs | VI |
| voc. | conventum | conventa | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Discretiva
|
conventum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| conventum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | conveniō (convenīre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| conventum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii conventus |
| conventum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii conventus |
| conventum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii conventus |
| conventum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii conventus |
| conventum | casus accusativus singularis | substantivi conventus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /konˈwentum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·ven·tum — morphologica: con-vent-um