conventure

Discretiva

conventure dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
conventūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii conventūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /konwenˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·ven·tū·re — morphologica: con-vent-ur-e