Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: credi-tor

Notatio +/-

Latine: crēdō

Nomen substantivum +/-

crēdi|tor, -tōris masc.

  1. Qui aliquid alteri credit, quod proinde sibi debetur.

Declinatio +/-

m. sing. plur.
nom. crēditor crēditōrēs I
gen. crēditōris crēditōrum II
dat. crēditōrī crēditōribus III
acc. crēditōrem crēditōrēs IV
abl. crēditōre crēditōribus VI
voc. crēditor crēditōrēs V

Dictiones collatae +/-

Antonyma · contraria

Translationes +/-

Discretiva

  creditor dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
crēditor secunda singularis futurum passiva imperativus crēdō
crēditor tertia singularis futurum passiva imperativus crēdō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: cred-itor