Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: credi-tor

Notatio

+/-
Latine: crēdō

Nomen substantivum

+/-

crēdi|tor, -tōris masc.

  1. Qui aliquid alteri credit, quod proinde sibi debetur.

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. crēditor crēditōrēs I
gen. crēditōris crēditōrum II
dat. crēditōrī crēditōribus III
acc. crēditōrem crēditōrēs IV
abl. crēditōre crēditōribus VI
voc. crēditor crēditōrēs V

Dictiones collatae

+/-

Antonyma · contraria

Translationes

+/-

Discretiva

  creditor dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
crēditor secunda singularis futurum passiva imperativus crēdō
crēditor tertia singularis futurum passiva imperativus crēdō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: cred-itor