creditura
Discretiva
|
creditura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-crēditūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| crēditūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii crēditūrus |
| crēditūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii crēditūrus |
| crēditūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii crēditūrus |
| crēditūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii crēditūrus |
| crēditūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii crēditūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /kreːdiˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: crē·di·tū·ra — morphologica: credit-ura
crēditūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| crēditūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii crēditūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /kreːdiˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: crē·di·tū·rā — morphologica: credit-ura