Discretiva

  crediture dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
crēditūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii crēditūrus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kreːdiˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tū·re — morphologica: credit-ure