credituros

Discretiva

credituros dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
crēditūrōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii crēditūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kreːdiˈtuːroːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: crē·di·tū·rōs — morphologica: credit-uros