crescerent
Discretiva
crescerent dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
crēscerent | tertia pluralis | imperfectum | activa | coniunctivus | crēscō (crēscere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈkreːskerent/ (classice) - Syllabificatio phonetica: crēs·ce·rent — morphologica: cresc-erent
Loci
+/-Titus Livius -58/+17 | Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | C. Plinius Secundus 23-79 | Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas mediaevalis
Latinitas humanistica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXIII, caput 46, [2] — crescerent
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: crescerent.
- ↑ Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library): Tomus / Liber 4. 2, versus 27 — crescerent
- ↑ 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 24, [95] — crescerent
- ↑ 5.0 5.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber sextus. Caput V, p. 15. — crescerent
- ↑ Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber quintus. Cap. I. - De cete — crescerent
- ↑ 7.0 7.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 53: [De divitiarum copia] — crescerent