Discretiva

  crevisses dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
crēvissēs secunda singularis plusquam perfectum activa coniunctivus crēscō (crēscere)

Appellatio +/-

 API: /kreːˈwisseːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·vis·sēs — morphologica: crev-isses

Loci +/-

Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Me quoque isto, si possem, transferrem, et nisi mature te finem officii sperarem inpetraturum, hanc senilem expeditionem indixissem mihi nec me Charybdis et Scylla et fabulosum istud fretum deterrere potuissent. Tranassem ista, non solum traiecissem, dummodo te conplecti possem et praesens aestimare, quantum animo crevisses. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 5. 45, versus 2 — crevisses
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: crevisses.