cucurreratis

Discretiva

cucurreratis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cucurrerātis	secunda pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kukur.reˈraːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cu·cur·re·rā·tis — morphologica: cucurr-eratis