Discretiva

  cucurrisse dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cucurrisse
perfectum activa infinitivus currō (currere)

Appellatio +/-

 API: /kukurˈrisse/(classice)
Syllabificatio phonetica: cu·cur·ris·se — morphologica: cucurr-isse

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius -58/+17 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quid? ipsorum interpretum coniecturae nonne magis ingenia declarant eorum quam vim consensumque naturae? Cursor ad Olympia proficisci cogitans visus est in somnis curru quadrigarum vehi. Mane ad coniectorem. At ille “Vinces” inquit; “id enim celeritas significat et vis equorum.” Post idem ad Antiphontem. Is autem “Vincare” inquit “necesse est; an non intellegis quattuor ante te cucurrisse?” —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.

  • Alia tota serenda fabula est Gracchi orationi conveniens, et illi auctores sequendi sunt qui, cum L. Scipio et accusatus et damnatus sit pecuniae captae ab rege legatum in Etruria fuisse Africanum tradunt; qua post famam de casu fratris adlatam relicta legatione cucurrisse eum Romam et, cum a porta recta ad forum se contulisset, quod in vincula duci fratrem dictum erat, reppulisse a corpore eius viatorem, et tribunis retinentibus magis pie quam civiliter vim fecisse. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • Cucurrisse MCXL stadia ab Athenis Lacedaemonem biduo Philippidem magnum erat, donec Anystis cursor Lacedaemonius et Philonides Alexandri Magni a Sicyone Elim uno die MCCCV cucurrerunt. nunc quidem in circo quosdam CLX passuum tolerare non ignoramus nuperque Fonteio et Vipstano cos. annos VIII genitum a meridie ad vesperam LXXV passuum cucurrisse. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber secundus. 70 [144] — cucurisse
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: cucurisse.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 56, [9] — cucurrisse
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 20, [84] — cucurrisse