culmi

Discretiva

culmi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

culmī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
culmī	casus genitivus singularis	substantivi culmus
culmī	casus nominativus pluralis	substantivi culmus
culmī	casus vocativus pluralis	substantivi culmus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkul.miː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cul·mī — morphologica: culm-i

Dacoromane

culmi

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
culmi	casus genitivus/dativus singularis	substantivi culme
culmi	casus nominativus/accusativus pluralis	substantivi culme
culmi	casus genitivus/dativus pluralis	substantivi culme
culmi	casus nominativus/accusativus pluralis · genus masculinum	adiectivi culm
culmi	casus genitivus/dativus pluralis · genus masculinum	adiectivi culm

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkulmʲ/

Syllabificatio phonetica: culmi — morphologica: culm-i

Italice

culmi

Forma	Modus flexurae	originis
culmi	forma pluralis	substantivi culmo

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkulmi/

Syllabificatio phonetica: cul·mi — morphologica: culm-i

Loci

Marcus Terentius Varro
-116…-27

Publius Vergilius Maro
-70…-19

L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70

Isidorus Hispalensis
560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 47-45 a.C.n.)

Seges ab satu, id est semine. Semen quod non plane id quod inde; hinc seminaria, sementem, item alia. Quod segetes ferunt, fruges; a fruendo fructus; ab spe spicae, ubi et culmi, quod in summo campo nascuntur et summum culmen. —De lingua Latina Varronis ^[1]^[2]

class. (ca. 37-30 a.C.n.)

nec requies, quin aut pomis exuberet annus

aut fetu pecorum aut Cerealis mergite culmi,

proventuque oneret sulcos atque horrea vincat.

venit hiems: teritur Sicyonia baca trapetis,

glande sues laeti redeunt, dant arbuta silvae;

et varios ponit fetus autumnus, et alte

mitis in apricis coquitur vindemia saxis. —Georgicon libri IV P. Vergilii Maronis ^[3]^[2]

saec. I.

Ea porro sic debet fieri, ne radices satorum laedantur et ut potius adobruantur cumulisque exaggerentur, ut latius se frutex culmi diffundat. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[4]^[2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

Spicam de maturis frugibus abusive dicimus; nam proprie spica est cum per culmi folliculum, id est extremum tumorem, aristae adhuc tenues in modum spiculi eminent. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[5]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, 6. p. 37 — culmi
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 Vicicitatio: culmi.
↑ ^3.0 ^3.1 Publius Vergilius Maro - Georgicon libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Versus 517 — culmi
↑ ^4.0 ^4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput XI. [8] — culmi
↑ ^5.0 ^5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XVII. Caput III. [15] — culmi

[Varro-1] 1.0 ^1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, 6. p. 37 — culmi

[q-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 Vicicitatio: culmi.

[Vergilius-3] 3.0 ^3.1 Publius Vergilius Maro - Georgicon libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Versus 517 — culmi

[Columella-4] 4.0 ^4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput XI. [8] — culmi

[Isidorus-5] 5.0 ^5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XVII. Caput III. [15] — culmi

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]