Latine +/-

Notatio +/-

cunnus + lingo
 
Cunnilingus.

Nomen substantivum +/-

cunnĭling|us, -ī masc.

  1. Cunnum lingens; qui cunnum lingit.

Declinatio +/-

m. sing. plur.
nom. cunnĭlingus cunnĭlingī I
gen. cunnĭlingī cunnĭlingōrum II
dat. cunnĭlingō cunnĭlingīs III
acc. cunnĭlingum cunnĭlingōs IV
abl. cunnĭlingō cunnĭlingīs VI
voc. cunnĭlinge cunnĭlingī V

Translationes +/-

Hungarice

puncinyalás hu, szósz.: punci+nyelvelés


Formae affines +/-

  cunnilingus etiam dictio est in aliis linguis: