curaturum
Discretiva
curaturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cūrātūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii cūrātūrus |
cūrātūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
cūrātūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
cūrātūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /kuːraːˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·rum — morphologica: curat-ur-um
Loci +/-
Apuleius ca. 125-170 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |